bir menkibe.........

[Ayvaz27]

Horasanda hırsızlardan birkaçı kaçar.
Hiratlı bir demirci, gece evine dönerken, zaptiyelerce yakınında
yakalanan hırsızlarla beraber tutuklanarak hapsedilir. Demirci,
zindanda namaz kılıp, (Ya Rabbi, bu işte suçum olmadığını, ancak sen
bilirsin. Beni buradan, ancak sen kurtarırsın) diye dua eder. Adil bir
vali olan Abdullah bin Tahir, o gece bir rüya görür. Kuvvetli dört
kimsenin, tahtını, tersine çevirirken uyanır. Hemen abdest alıp, iki
rekat namaz kılar. Tekrar uyur. Yine o dört kişi, tahtını yıkmak üzere
iken uyanır. Kendisinde, bir mazlumun âhı bulunduğunu anlar, zindan
müdürünü çağırtıp der ki:


- Zindanda bir mazlum mu var?
- Bilmem ama, biri, dua edip gözyaşı döküyor.


Dua eden mahkumu çağırıp hâlini sorunca mesele anlaşılır.

Vali, özür dileyip der ki:
- Şu parayı al ve herhangi bir arzun, bir işin olunca da bana gel.


Demirci, minnetsiz konuşur:
- Hakkımı helal ettim, ancak ihtiyacımı görmek için gelmem.
- Niçin?
-
Benim gibi bir fakir için, senin gibi bir sultanın tahtını birkaç defa
tersine çeviren sahibimi bırakıp da, dileğimi başkasına arzetmem
kulluğa yakışır mı?